نویسنده
نامدار ، بزرگ علوی اینطور می نویسد: علیمردان خان جامه ای زیبا بر تن
کرده و سر و روی خود را آراسته و با گامهای بلند واستوار و قامتی رسا حلاج
وار بدون اینکه ذره ای از ترس به دل راه دهد به قتلگاه نزدیک می شد. او رفت
تا شهادت مظلومانه دیگری را بر صفحه جنایات رژیم دیکتاتوری رقم زند.
هنگامی
که از برابر جوخه اعدام می گذشت با جبینی باز و لبانی پر از خنده با آنها
احوالپرسی کرد، وقتی یکی از دژخیمان می خواست چشم هایش را ببندد به آرامی
دستمال را از دستش گرفت و گفت: پسرم!! بگذار تا این صحنه جالب و تماشایی را
که قطعا مافوقان شما را خوشحال می کند من هم در آخرین لحظات حیاتم به چشم
ببینم چرا که تا کنون من شیری را دست و پا بسته در مقابل مشتی شغال ندیده
بودم. http://teiam.mihanblog.com/post/4
Ei kommentteja:
Lähetä kommentti