«سایعانیم»* یاوران مطیع «دولت یهود»!

5 اکتبر 2016

ارتش آلمان از «اشغالگران یهودی» شیوه‌مبارزه در تونل را فرا می‌گیرد و به «دولت یهودی» سلاح‌های بیشتری هدیه می‌کند و المان پهپادهای اسرائیلی خریداری می‌نماید. ۵۰ سال اشغال غیرقانونی و ۶۸ سال پاکسازی نژادی فلسطین روابط بین «آلمان نازی سابق» و «بازماندگان هولوکاوست سابق»  را بسیار صمیمانه نموده است. ظاهراً آلمان‌ها براین عقیده‌اند که «گناه کهنه» خود را با کتمان گناهان جدید پاک کنند. چه تصور اشتباهی. این جنایتی بس عظیم نسبت به خلق فلسطین است که دیگر قابل جبران نخواهد بود.

منبع: KenFM.de
تارنگاشت عدالت
به قلم: خانم اِوِلین هِشت ـ گالینسکی

سال نو یهودی و یوم کیپور، یعنی روزآمرزش در راه است. این به معنی بستن جاده‌ها، تحقیر، قتل وجنایت برای فلسطینیان ساکن مناطق اشغالی است. آمرزش چیز دیگری است.آنجا تنها اشغالگران یهودی به استمالت بین خود می‌پردازند پاکسازی نژادی فلسطینیان و یهودی‌سازی موفق مناطق فلسطینی را جشن میگیرند و تائید می‌کنند.

این امر مجوزی شد که من کارنامه هولناک امور در آلمان، اروپا، فلسطین و آمریکا را مورد بررسی قرار داده و یک استدلال مهم بر له سازوکار جنبش بایکوت( عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل BDS) و مبارزه برای آزادی فلسطین را مورد پشتیبانی قرار دهم زیرا این مبارزه موفق و مهم است.

در واقع لابی اسرائیلی قصد دارد مانع از این مبارزه شود و آن را بدنام کرده و جنایتکارانه قلمداد ‌کند و فیس بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی نیز مانند «کشور یهود» بزودی در آلمان هم این حق قانونی ما برای داشتن آزادی عقیده را مسدود خواهد کرد. در حال حاضر اشغالگران یهود کوشش می‌کنند بطور رسمی با وضع قوانین نژادپرستانه و امضا قراردادهائی با فیس‌بوک، انتقاد به اسرائیل و نشانه‌های جنایات جنگی این کشور را از طریق بدنام کردن و لغو اشتراک فلسطینی‌ها مانع شوند. ولی حقیقت را نمی‌توان کتمان کرد.

در واقع باید برای اشغالگران خیلی دردناک باشد که نمی‌توانند با ابزار قانونی علیه فاکت‌های خشن مثل جنایت جنگی و یا کشتار خلق مقابله کنند. پس چه‌کار می‌توان کرد؟ باید افکار عمومی را منحرف کرد و قدرت خود را بکار گرفت. در این زمینه لابی اسرائیلی استاد است و دارای تجربیات چندین و چند ساله می‌باشد.

بویژه ما در آلمان محرومیت، نفرت نژادی، این‌همانگوئی سیاسی و جاسوسی را به نحو دردناکی تجربه کردیم. بهتر از دوستم، «هایو مایر» که سال گذشته فوت کرد، کسی نمی‌توانست این وضعیت را بیان کند. او می‌گفت «در گذشته ضدسامی کسی بود که یهودیان را نمی‌پسندید، امروز ضدسامی کسی است که یهودی‌های مشخصی را نمی‌پسندد».

آن‌چه که امروز در آلمان، اروپا و در سطح جهان در جریان است، ساز وکاری علیه آزادی عقیده است. این «قوه پنجم»، یعنی شبکه لابی اسرائیلی بسیار خوب سازمان‌یافته و از نظر مالی قوی است که کوشش می‌کند با سرپوش‌نهادن بر اشغال غیرقانونی  و جنایات جنگی رژیم اشغالگر صهیونیستی ، «کشور یهودی» را مهد نور و «تنها دمکراسی در خاورمیانه» و بعنوان نمونه‌ای موفق برای اجماع و صلح‌دوستی قلمداد کند. از طریق کنفرانس‌ها و سازمان‌های متعدد ، البته تنها در بین سیاست‌مداران و دولت‌ها، این هدف با موفقیتی فزاینده دنبال می‌شود در حالی‌که ما، یعنی مردمی که موضعی  بسیار انتقادی نسبت به این رفتار دارند، به عنوان «ضدسامی‌های ضداسرائیلی» و «یهودستیز» بدنام می‌گردند.

قرارداد اجاره سالن‌هائی که برای تشکیل جلسات و گردهمائی‌هائی که برخوردی متفاوت و انتقادی نسبت به سیاست‌های اسرائیل دارند، تحت شرایطی سئوال‌برانگیز  لغو می‌گردد و عملاً لغو آزادی اجتماعات به بهانه‌های رنگ باخته و  عبارات دهان‌پرکنی چون «لغو قرارداد اجاره» اعمال می‌شود. چرا؟ زیرا در آلمان این امر روزبه روز «نرمال‌تر» شده که انتقاد غیرمجاز به «کشور یهود» و نقض حقوق بین‌الملل توسط آن، مورد پسند مقامات دولتی نباشد و لذا مقامات آلمانی کوشش می‌کنند تا با استفاده از تمام امکانات خود از گسترش این نوع انتقادات جلوگیری به عمل ‌آورند.

از زمان «دستور خانم رئیس» مرکل در مورد موضع اساسی دولت آلمان در قبال امنیت اسرائیل که یک موضع بسیار غیردمکراتیک و زائد و مغایر با حقوق بین‌الملل وقطع‌نامه‌های سازمان ملل است، آلمان به یک دولت  سامی‌گرا و مسیحی ـ صهیونیستی مبدل شده است.

برای تعمیق اتحاد با «دولت اشغالگر یهودی»مدام گروه‌های پارلمانی جدید در مجلس آلمان تشکیل می‌گردد. قطعنامه‌های «غیرمتعادل» از

هاینس گالینسکی و اریش هونکر رهبر فقید جمهوری دمکراتیک خلق آلمان

طرف آلمان پشتیبانی می‌شود، تا همانطور که خواسته شده هرنوع انتقادی در نطفه خفه گردد و تنها نظر «متعادل» اشغالگران یهودی مورد پشتیبانی قرار گیرد. از طرف دیگر روزبه روز امکان حضور رسانه‌ای کمتری در اختیار سازمان‌ها و گروه‌های منتقد سیاست های اشغالگران یهودی ـ اعم از سازمان‌های یهودی و  غیریهودی  ـ  قرار می‌گیرد. آنچه که در گذشته مقدور بود امروز دیگر غیرممکن شده است!

در حالی که رسانه‌های دولتی روز به روز کمتر به وظایف اطلاع رسانی خود عمل می‌کنند و تنها از بالا دستور می‌گیرند، تقریباً هیچ‌نوع اطلاعات ابژکتیو و صادقانه‌ای جهت «نظر سازی» انظار عمومی ازائه نمی‌شود!

اکنون نوع  خبررسانی تغییر کرده و  کوشش می‌شود تا «خلق» را احمق بارآورده و گوش به فرمان نگهدارد و این روند توسط اندیشکده‌های فراآتلانتیکی و سازمان‌های بین‌المللی یهودی مورد پشتیبانی قرار می‌گیرد که تنها در جهت منافع سیاست‌های ایالات متحده آمریکا و منافع اسرائیل عمل می‌کنند.

قصدم بدنامرکردن رسانه‌ها نیست ولی وقتی که همه ما به عنوان بیگانه و یا  «یهودستیز/ضدسامی»، «هوادار پوتین»، «یاور اردوغان» و یا «ضدآمریکائی» مورد عتاب قرار می گیریم، باید نگران شد.

آیا آزادی بیان ما در آلمان هنوز تامین است؟ به ظاهر بلی ولی وقتی که وضع جدی می‌شود، خیر. اگر کسی به مخالفت با نظر رسمی برخیزد به پیشرفت و ترقی شغلی و اجتماعیش قبل از این که آغاز شده باشد، خاتمه داده. حتا اگر کسی بخواهد با ارائه فاکت‌های کوبنده علیه سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل قد علم کند، هرنوع پیشرفت او، چه شغلی و چه سیاسی متوقف خواهد شد.

در این دوران دانشگاه‌ها و افرادی که جرات می‌کنند زبان بگشایند و از آزادی بیان و از آزادی علم  دفاع کنند، فوراً از طرف لابی اسرائیل با القابی چون «دانشگاه‌های ایجاد نفرت» و یا «مبلغین نفرت» بدنام می‌گردند.

ای آلمان تو را چه شده؟ باز که در مورد اعمال ناحقی سکوت پیشه کرده‌ای!

هرانتقادی در مورد اشغالگری اسرائیل، جنایات علیه حقوق بشر و حقوق ملل، دستگیری‌های غیرقانونی بدون تفهیم اتهام، همین‌طور علیه زنان و کودکان باید خفه شود و هیچ سخنی علیه محاصره مطلق و کشتارخلق در بازداشتگاه غزه و یا حملات شبانه و غیرقانونی پلیس، ویران ساختن منازل مردم، غصب زمین و تشدید شهرک‌سازی‌ منتشر نگردد و به انظار عمومی نرسد.

همین‌طور نزادپرستی یهودی در نژادگرائی «دولت یهود» و یا تجاوز مکرر به حریم هوائی کشورهای خارجی توسط «جنگند‌های دفاعی یهودی» را کسی مطرح نمی‌کند. در اینجا هم غرب چشمان خود را بروی واقعیت می بندد!

ولی با درنظر گرفتن ترجیع بند «حق حیات» برای اسرائیل (که تکرار مکررش آن را محق‌تر نمی‌نماید، زیرا حق حیات برای کشوری که دارای مرز مشخص نیست و غصب صهیونیستی سرزمین‌ برای گسترش وجود آن اصلاً نمی‌تواند وجود داشته باشد)، نشان میدهد که ناحقی و زیرپاگذاردن حقوق ملل و قطع‌نامه‌های متعدد سازمان ملل متحد، سرکوب و اشغال خلق و سرزمین فلسطین مجازات نمی‌شود بلکه اجر و پاداش می گیرد زیرا این کشور به عنوان نمونه مورد تجلیل قرار می گیرد و بشدت از نظر مالی پشتیبانی می‌شود.

سایعانیم، یعنی «یاوران» مطیع، نوک پیکان در دیاسپورا، به کمک اندیشکده‌ها و از طریق شستشوهای مغزی علمی،  برای ایجاد آن روابط عمومی گرد هم آمدند تا تمام اروپا را با اجرای جلسات، مقالات خط‌دهنده در روزنامه، تماس با هیات‌های تحریریه بمباران کنند. نتیجه این‌که: سیاستمداران، انجمن‌ها، هم‌پیمانان مسیحی همگی خود را موظف به دفاع از اشغالگران یهودی می‌بینند، در حالی‌که «تروریست‌های خبیث مسلمان» بیگانه و مخالف حقوق بشر قلمداد می‌شوند. این جنگ مذاهب و فرهنگ‌ها است که شانه به شانه با متزوران و ریاکاران ارزشی درجریان است.

از زمانی‌که رسانه‌های دولتی ملتزم شده‌اند که به «هواداران سیاست حماس و یا حزبﷲ» امکان بیان نظرات خود را ندهند، از زمانی‌که ازطرف وزارت امورخارجه اسرائیل روزنامه‌نگاران آلمانی بطور منظم به منظور سفرهای تبلیغاتی به «کشوریهود» دعوت می‌شوند، ما در دریای مقالات «تلقینی» اسرائیلی غوطه می‌خوریم. سال به سال به تعداد تبادل جوانان، همکاری‌ بین شهرها و انواع و اقسام تبادل دیگر افزوده می گردد، با این انگیزه که روابط و احساسات مثبت نسبت به «کشور یهودی» تعمیق یابد.

ارتش آلمان از «اشغالگران یهودی» شیوه‌مبارزه در تونل را فرا می‌گیرد و به «دولت یهودی» سلاح‌های بیشتری هدیه می‌کند و المان پهپادهای اسرائیلی خریداری می‌نماید.

۵۰ سال اشغال غیرقانونی و ۶۸ سال پاکسازی نژادی فلسطین روابط بین «آلمان نازی سابق» و «بازماندگان هولوکاوست سابق»  را بسیار صمیمانه نموده است. ظاهراً آلمان‌ها براین عقیده‌اند که «گناه کهنه» خود را با کتمان گناهان جدید پاک کنند. چه تصور اشتباهی. این جنایتی بس عظیم نسبت به خلق فلسطین است که دیگر قابل جبران نخواهد بود.

اتهام «ضدسامی» بعنوان شعار مبارزه دیگر رنگ باخته زیرا که تنها بعنوان استدلال بی‌ارزش و استدلال چماق بکاربرده می‌شود تا منتقدین سیاست‌های اسرائیل را خاموش سازد. اسرائیل و شهروندان یهودی آن  لازم است که بمناسبت فرارسیدن سال نو و روزآمرزش از خود سئوال کنند که آیا خواهان ادامه این روند وحشتناک یهودی سازی  و اشغال بی‌نظیر فلسطین و پاکسازی نژادی توسط یهودیان زیر پرچم مزین به ستاره داوید به عنوان نماد سرکوب، هستند.

نه به اسم من!

خانم «اولین هشت گالینسکی» یک روزنامه‌نگارآلمانی است که در سال ۱۹۴۹ در برلین بدنیا آمد. او دختر «هاینتز گالینسکی» است که ۹ سال رئیس شورای مرکزی یهودیان آلمان بود.
*سایعانیم به افراد یهودی و یا غیر یهودی خارج از اسرائیل اطلاق می‌گردد که به عنوان جاسوسان غیر رسمی مخفی اسرائیل در خارج از کشور حاضر به ارائه کمک‌های اطلاعاتی، لجستیکی، مالی و معنوی به سازمان جاسوسی اسرائیل موساد هستند.