tiistai 22. lokakuuta 2013

به یاد ژنرال انقلابی و پارتیزان کمونیست "نگوین جیاپ"

«در تناسب کنونی نیروهای جهان، اگر خلقی ضعیف و کوچک، متحد و مصممانه بپا خیزد و برای آزادی و استقلال مبارزه کند، می تواند دشمنانش را، هر که باشند، به زانو درآورد." ( ژنرال جیاپ)

در آخرقرن نوزدهم نخست وزیر فرانسه "ژول فری"، در ۱۸۸۱ در رقابت با رقیب بزرگ خود یعنی انگلستان نیروی عظیمی برای تسخیرهندوچین روانه این سرزمین كرد. او معتقد بود اگر هندوچین را اشغال نكنند همه منطقه جنوب شرقی آسیا زیرتسلط انگلستان درمی آید. همراە با این لشگركشی بتدریج دهها هزار فرانسوی درهندوچین مستقر شده و به چپاول مواداولیه آن از جمله كائوچو مشغول شدند.
نقش هوشی مین در اتحاد و نبرد خلق ویتنام علیە فرانسویها
«هوشی مین»١ حزب كمونیست ویتنام را در سال ۱۹۳۰ تشكیل داد. او بە مدت چندسال پس از تشکیل حزب و خارج شدن از ویتنام، درفرانسه مشغول بە کار شد. وقتی پلیس فرانسه ازفعالیتهای سیاسی او نگران شد، او را به هندوچین تبعید کرد. از همان زمان هوشی مین و دوستان نزدیكش ازجمله «نگوین جیاپ» تشكیلات "ویت مین"(جبهه برای استقلال ویتنام) (VIET-MINH) را جهت مبارزە و جنگیدن برای کسب استقلال ویتنام از کلونیالیستها سازمان دادند. با شروع جنگ دوم جهانی ارتش ژاپن همه جنوب شرقی آسیا از جمله هندوچین را اشغال كرد ولی با مقاومت سخت نیروهای تحت رهبری هوشی مین روبرو شد.هشتم ماه مه ۱۹۴۵ كه به جنگ جهانی دوم خاتمه داده شد، نبرد استقلال طلبان کمونیست و دمکرات با ارتش فرانسه شروع شد. در سال ۱۹۴۶ قراردادی بین فرانسه و ویتنامیها امضا شد کە در آن دولت فرانسه بطور ضمنی استقلال بخش شمالی ویتنام را كه مركز آن هانوی بود به رسمیت شناخت. ژنرالهای فرانسه در جنوب ویتنام حكومتی حامی خود را به وجود آوردند كه مورد تأیید ویتنام شمالی نبود. دراواخرسال ۱۹۴۶ نیروی هوایی فرانسه شهر"هایفون" (HAIPHONG) را بمباران كرد. هوشی مین برای مذاکرە برای گرفتن استقلال کشورش و برای جلوگیری از کشتار مردم ویتنام بە دست دولت فرانسە، بە این کشور سفر کرد. اما فرانسویها بە اوجواب منفی  دادند. هوشی مین بە ویتنام بازگشت و همراە یارانش جنگهای پارتیزانی را شروع كردند.
جنگ پارتیزانهای ویت کنگ با ارتش مجهز فرانسە
ارتش فرانسه درسراسرویتنام اقدام به جنگ كامل علیه ویت ـ مین كرد. شهرها درتصرف فرانسه ودهكده های «خفته» در جنگلهای انبوه و كوهها دراشغال پارتیزانها وجنگجویان «ویت مین» قرارگرفت. ارتش فرانسه تا رودخانه «قرمز» درشمال ویتنام و نزدیك جمهوری چین پیش رفت.«ویت كنگ» کە ارتش مردمی خلق ویتنام تحت رهبری هوشی مین بود، هرروز ضربات سنگین به ارتش فرانسه وارد می کرد. صدها كامیون حامل سربازان را در دل جنگلها به رگبار مسلسل می بست و امنیت را بكلی ازارتش استعماری سلب كرده بود. «ویت ـ كنگ» راههای ارتباطی فرانسویان را مختل وكابلهای برق و تلفن را قطع می كرد. پارتیزانهای «ویت كنگ» روزها بە کار كشاورزی مشغول بودند و شبها وارد نبرد و جنگ با دشمن می شدند. ارتش فرانسه نمی دانست «ویت كنگ» كجاست و قادر نبود آنها را ازمردم دیگر تشخیص دهد. دولت فرانسه روز بە روز نیروی بیشتری به ویتنام می فرستاد.
دژ ۱۵۰ هزار سربازی فرانسە در محاصرە پارتیزانها
در سال ۱۹۴۸ دولت فرانسه ۱۵۰ هزار سرباز تازه نفس به ویتنام فرستاد. در سال ۱۹۵۳ فرماندهی عالی ارتش فرانسه در ویتنام، تصمیم گرفت ضربە ای اساسی به قلب ویت ـ كنگ بزند. برای رسیدن به این هدف محل «دین ـ بین ـ فو» را كه در شمال ویتنام و نزدیك رودخانه قرمز بود برگزید. همه امید فرانسه برای شكست «ویت كنگ» در «دین ـ بین فو» متمركز شد و آنجا انبارنوین ترین سلاحها، فرودگاههای نظامی و تأسیسات مخابراتی فرانسویها گردید. دژ دین بین فو، از مهمترین استحکامات نیروهای استعمار بود. ازاین رو، با قوی ترین سنگرها وزبده ترین نیروها، از آن حفاظت می شد. هوشی مین و کادر رهبری حزب انقلابی ویتنام، می دانستند که برای آزادی و استقلال ویتنام، باید "دین بین فو" تسخیر شود. در دسامبر ١٩٥٣، این مأموریت به ژنرال جیاپ واگذار شد.
ژنرال وو نگوین جیاپ كه رهبری ارتش «ویت كنگ» را به عهده داشت و جهان او را نابغه نظامی می دانست برای پیروزی، نه بر روی معادلات متعارف نظامی، بلکه برروی توان عنصر انقلابی تکیه داشت. بنابراین بە این نتیجە رسید کە با حملات كلاسیك نمی تواند ارتش مجهز فرانسە را شکست دهد. بنابراین بە فکر تسخیر دژ «دین ـ بین ـ فو» افتاد. او متوجە شد کە با شیوە کلاسیک و تاکتیکهای نظامی تا اکنونی نمی توانند این برزگترین پایگاە نظامی و سیاسی فرانسە در سرتاسر هیندوچین، را تسخیر کنند. ژنرال جیاپ طرح تونل از راە دوروبە کنترل درآوردن ارتفاعات مسلط برمواضع دشمن را پایەریزی کرد. سازمان اطلاعاتی ارتش فرانسه علی رغم اینكه بسیار مجهز بود نتوانست از طرح و تونلهای زیرزمینی آگاه شود.
طرح ژنرال وو نگوین جیاپ برای تسخیر دژ دین بین فو
ماه مه ۱۹۵۴ تعرض بزرگ «ویت ـ مین» به فرماندەهی ژنرال «جیاپ» كه طرح او را «هوشی مین» تأیید كرده بود ازطریق زمین وراههای زیرزمینی به پایگاه «دین ـ بین ـ فو» شروع شد. در کناراین حفرەها و تونلهای طولانی، تصمیم گرفتە شد کە کوههای مشرف بر دژ فرانسویها را کە ١٥٠ هزار نیروی کارآمد، در سنگرهای بسیار مستحکم کە با نوین ترین سلاحهای آن زمان از آن حافظت می شد بە عنوان پایگاە ضد هوایی و توپخانە خود مورد استفادە قرار دهند. عبور از مسیرهای بسیار سخت و رسیدن بە این بلندیها و جنگلها کە دەها کیلومتر طول داشت، آنهم با تجهیزات جنگی و خوراک و نیروی زیاد نظامی بسیار دشوار بود. تپه های صعب العبور، ناهموار، جنگلی، مه آلود و پر از غارهای ترسناک کار را مشکل تر می نمود. ژنرال جیاپ کە فرماندهی این عملیات را بر عهدە داشت گفت: "اگر یک بز بتواند از این دامنەها و کوهها بالا رود، پس یک انسان هم می تواند، اگر یک انسان بتواند از آنها عبور کند، معلوم است کە یک گردان هم می تواند بە بالای کوهها برسد." به آرامی، مخفیانه، دردل شب٥٥٠٠٠ چریک مسلح در تونلها و بلندیهای مشرف بر پایگاە عظیم فرانسویها موضع گرفتند. توپها و تانکها و مهمات قطعە قطعە شدە توسط ٢٦٠٠٠هزار باربر و کولبر با سبدهای چوبی، ٢٠٠٠٠ دوچرخه و ١١٨٠٠ قایق چوبی از دل و روی این تپەها و تونلها عبوردادە شدند. ویت كنگ دهها توپخانه ضدهوایی، توپخانه زمینی و حتی تانک را بدین ترتیب مونتاژ كردند. بە این شکل توپخانه در جای مناسب خود موضع گرفت. آنها از هر دو راە زیر زمینی و روزمینی کوهستان، خود را بە نزدیکترین نقطە دژ دشمن رساندە بودند. ژنرال جیاپ از تاکتیکهای جنگی "بناپارت" جسارت وغافلگیری " استفادە نمود. او سه مرحله دکترین جنگ مائو تسه تونگ کە عبارت بودند از" تاکتیک های چریکی، بن بست، جنگ تهاجمی" را کە درجریان دوارن تبعید در اوایل 1940 به طور کامل درچین آموختە بود، تا درهنگام بازگشت بە وتنام برای فعالیت کمونیستی ازآنها استفادە کند، دراین جنگ و طراحی بکار گرفت. سر قرار مقررچریکهای کمونیست و ارتش مردمی خلق ویتنام بە رهبری هوشی- مین و بە فرماندهی ژنرال جیاپ وارد عمل شدند. ژنرالها و سربازان فرانسویی ناگهان مشاهده كردند ازقلب پایگاه «دین ـ بین ـ فو» جنگجویان بیرون آمده و با آنها پیكار می كنند. هنگامی کە هزاران جنگوجو و چریک ویت کنگ وارد دژ شدند و نبرد تن بە تن را آغاز نمودند، وحشت ارتش فرانسه را فراگرفت آنها خود را كاملاً درمحاصره «ویت ـ كنگ»های کە نقشە نابود کردنش را پی ریزی کردە بودند، دیدند. هزاران نفرازطرفین دراین جنگ بزرگ جان باختند. ژنرالهای فرانسوی مشاهده كردند كه ازدل جنگل توپخانه ضدهوایی هواپیماهای جنگی آنها را پی درپی ساقط می كند.
روزسوم ماه مه ۱۹۵۴ «ویت ـ كنگ» موفق شد سومین پل ارتباطی ارتش فرانسه را تسخیر كند. دراین نبرد تن به تن هزاران تن از سربازان فرانسوی كشته ویا اسیرشدند. ستادارتش فرانسه كه دریافت درموقعیت دشواری قرارگرفته است هشت هزارچترباز فرانسوی را روانه جبهه كرد كه اكثر آنها پیش ازفرود آمدن به زمین با توپخانه ضدهوایی «ویت كنگ» كشته شدند.
روزششم ماه مه شدیدترین نبردها كه هرگز ویتنام ندیده بود روی داد. رهبران ارتش فرانسه دریافتند كه به فاجعه سقوط بزرگترین پایگاه نظامی فرانسه در جنوب شرقی آسیا نزدیك می شوند.
روز هشتم ماه مه ۱۹۵۴ کە همزمان بود با سالروز پیروزی فرانسویها درجنگ دوم جهانی ١٩٤٥، خبرسقوط دین بین فو در فرانسه پخش شد.
نبرد «دین ـ بین ـ فو» کە ٥٥ شب و روز ادامە داشت، ارتش فرانسه چهارهزاركشته وهشت هزار نفر اسیرداد ازجمله ژنرال مشهور «دوگاستری». ویت ـ مین هشت هزار كشته داد ولی مهمات زیادی كه از ارتش فرانسه به جای مانده بود به غنیمت گرفت. با تسخیر ««دین ـ بین ـ فو» ابهت وحیثیت داخلی و جهانی «ویت ـ كنگ» به اوج رسید. از لحظه سقوط «دین ـ بین ـ فو» هزاران سربازفرانسوی ازارتش فراركردند و ژنرالها كه تصور می كردند دین ـ بین ـ فو آنها را برهمه ویتنام مسلط خواهد كرد دریافتند اشتباه بزرگی مرتكب شدند.
بر سر میز مزاکرە با توازن قوا
با شكست ارتش فرانسه در «دین ـ بین ـ فو» درفرانسه «پیرمندس فرانس» از حزب سوسیالیست كه طرفدار صلح بود نخست وزیرشد وبا «ویت ـ كنگ» وارد مذاكره شد. به موجب قراردادی كه بسته شد مدارهفده درجه ویتنام شمالی را ازجنوب جدا كرد. هانوی پایتخت «ویت ـ كنگ» به رهبری «هوشی ـ مین» و پایتخت جنوب «سایگون» اعلام شد.
"باگودای" امپراتورویتنام خلع و «نگوین ـ دیم» رییس دولت جنوب شد كه چندی بعد به قتل رسید. درجنوب جبهه آزادیبخش ویتنام به وجود آمد كه ویت ـ كنگ نامیده شد. بتدریج دولت ویتنام شمالی به یاری ویت ـ كنگ كه در جنوب می جنگید، آمد. از سالهای ۱۹۶۰ ویتنامیها با بزرگترین قدرت نظامی جهان امریكا به نبرد پرداختند و سرانجام در سال ۱۹۷۵ امریكا دراین جنگ شکست خورد و ویتنام راترك و همه ویتنام زیر حكومت واحد كمونیستها درآمد وجمهوری سوسیالیستی ویتنام تائسیس شد. مداخله نظامی آمریکا درویتنام به کشته شدن حدود شصت هزارآمریکایی، دویست وپنجاه هزارنظامی وشهروند ویتنام جنوبی وبیش ازیک میلیون تن از چریک‌های کمونیست و نظامیان و غیرنظامیان ویتنام شمالی منجر شد واعتراضات گسترده‌ای را درسطح جهان از جمله درداخل آمریکا درپی آورد. ویتنامیها برای كسب استقلال با سه قدرت بزرگ جهان بیش از ۴۵ سال جنگیدند.
١)هو شی مین در سال۱۸۹۰ به دنیا آمدە و سال ۱۹۶۹ دیدە از هستی فروبست.
٢) ژنرال وو نگوین جیاپ (Vo Nguyen Giap)، قهرمان استقلال ویتنام از فرانسه و قهرمان جنگ‌های پارتیزانی ویتنامی‌ها در برابر ارتش مدرن آمریکا بود. براساس گزارش دویچه وله، ژنرال جیاپ از سال ١٩٤٥ تا ١٩٨٠ سمت وزیر دفاع ویتنام شمالی را برعهده داشت و چه در دوران مبارزه برای استقلال از فرانسه و چه درجنگ طولانی مدت آمریکا علیه ویتنام به عنوان یکی از فرماندهان ارشد، نقشی کلیدی در جنگ داشت. ژنرال جیاپ، معروف به «نابغه نظامی ویتنام» در نبرد مشهور «دین بین فو » در سال ١٩٥٤ نیروهای فرانسوی را درهندوچین شکست داد. شکستی که به پایان استعمار فرانسه بر هندوچین منجر شد. در زمان جنگ ١٩٦٠ تا ١٩٧٥ آمریکا و متحدانش علیه ویتنام نیز وی فرماندهی نیروهای ویتنام شمالی را برعهده داشت. این جنگ به شکست آمریکا وخروجش از ویتنام جنوبی منجر شد. نیروهای تحت فرماندهی ژنرال کە بە ویت کنگها معروفند، خمرهای جنایتکار کامبوج را نیز سرنگون کردند و پنجرە آزادی را بر روی مردم کامبوج باز کردند. جیاپ در دولت هوشی‌مین مدتی به عنوان وزیر کشور نیز فعالیت کرد و فرماندهی ارتش را هم برعهده داشت. او بعد از هوشی مین به عنوان رهبر دوم ویتنام در هر دو جنگ استقلال و جنگ با آمریکا به شمار می‌رفت. جیاپ که فرزند یک زمین‌دار ورشکسته بود، در خانه‌ی یک خانواده‌ی ثروتمند فرانسوی بزرگ شد و به دور از آموزش‌های کمونیستی در کالج امپراتوری «هوئه» تحصیل کرد. او در دانشگاه هانوی فلسفه و حقوق خواند و بدون این‌که آموزش علمی نظامی ببیند، پایه‌های ارتش مردمی ویتنام را گذاشت. جیاپ مدتی نیز در دانشگاه فلسفه آموزش داد، اما ترجیح می‌داد به جای مدرس فلسفه یا حقوق‌دان، خود را به عنوان سرباز خود تعلیم‌دیده معرفی کند. شیوه‌های نظامی که جیاپ در دو جنگ استقلال از فرانسه و جنگ با آمریکا به کار برد، بسیاری از مردم ویتنام را جذب ارتش مردمی کرد. ژنرال جیاپ از سال ١٩٣٥ به شکل رسمی وارد حزب کمونیست ویتنام شد و وقتی ٤ سال بعد فرانسه این حزب را غیرقانونی اعلام کرد، برای مدتی به چین گریخت. او در چین به عنوان نماینده‌ی منصوب هوشی‌مین فعالیت می‌کرد و فرماندهی ویت‌کنگ‌ها را عهده‌دار بود. قهرمان جنگ‌های چریکی و پارتیزانی جیاپ به شیوه‌های پارتیزانی در جنگ باور داشت و تاکید داشت که شیوه‌های پارتیزانی، سلاح مدرن را مغلوب خود خواهد کرد. او فرماندهی مهم‌ترین نبردهای ویتنام و آمریکا را برعهده داشت و پیروزی‌های نظامی بسیاری را با فرماندهی خود ثبت کرد. نگوین جیاپ بعد از آن‌که در آخرین هفته‌های جنگ در سال ١٩٧٣ ارتش تحت فرماندهی‌اش در نبرد «استر» شکست خورد، از مقام فرماندهی ارتش کناره‌گیری کرد. بعدتردرسال ١٩٨٢ ازعضویت درحزب کمونیست ویتنام نیز کناره‌گیری کرد. نامش اما به عنوان یکی از مهم‌ترین قهرمانان نظامی در تاریخ ویتنام باقی مانده است و مدال «ستاره طلایی» که عالی‌ترین نشان افتخار ویتنام است، به او تعلق گرفت. مردم ویتنام از او به عنوان یک قهرمان اسطوره ای یاد می‌کنند و همواره او را ستایش کرده‌اند. ژنرال جیاپ روز جمعه، در سن 102 سالگی در بیمارستان نظامی هانوی دراثر کهولت سن درگذشت.
٣) ویت کنگ‌ها یا جبهه رهاییبخش ملی نیروهای نظامی ازویتنام جنوبی و شمالی بودند که در جریان جنگ ویتنام علیە فرانسویها و جنگ سالهای ١٩٦٠ تا ١٩٧٥ در ویتنام جنوبی و کامبوج در برابر نیروهای آمریکایی و ویتنام جنوبی می‌جنگیدند.
گرد آورندە:
آریز زارعی
١٥ اکتبر ٢٠١٣

منابع:

Ei kommentteja:

Lähetä kommentti